۸ مارس، روز جهانی زن، در راه است. زنان اتباع درجه سوم جوامع اسلامی و جمهوری اسلامی هستند. زن انسان نیست. دختر بچه را در سن ۹ سالگی بنام ازدواج مورد تجاوز قرار میدهند، زن را به جرم عشق ورزی، به جرم انسان بودن و جرات عشق ورزی سنگسار میکنند. زن را به زور شوهر میدهند، زن را فاقد عقل اعلام میکنند و جامعه و خانواده موقعیت انسانی را از او دریغ میکنند. جمهوری اسلامی نه نماینده ساده مرد سالاری، بلکه نماینده برده داران مرد سالار است که از اعماق قرون از تابوت بیرون آمده است. زن در جمهوری اسلامی انسان نیست.
۸ مارس روز اعتراض به این جنایت است. روزی است که زن و مرد این جامعه، بزرگ و کوچک آن اعلام میکنند که این بندگی و این بردگی را نمی پذیرند. باید تلاش کرد ۸ مارس بزرگترین اجتماعات ممکن در دفاع از حقوق انسانی زنان پر پا شود.
اما ۸ مارس تنها یک روز است. و از امروز تا ۸ مارس حدود یک ماه. اما به هزار و یک دلیل ممکن است تجمع بزرگ و توده ای ممکن نشود. ممکن است حکومت نظامی کنند، ممکن است دوباره کشف کنند که هوا آلوده شده است، و .. مهم این است که چه تجمع توده ای ممکن باشد و چه نباشد، باید از امروز کاری کرد که همه مردم بدانند که ۸ مارس روز زن است. همه مردم بدانند که بر زن در این جامعه چه جنایتی روا داشته میشود. همه مردم به این جنایت اعتراض دارند و به صورت این جنایتکاران تف میکنند.
همه جا باید فریاد بر آوریم که ما انسانیم، سر سوزنی از حق انسانی خود کوتاه نمی آئیم. زندگی در جامعه ای که نیمی از خود را از لحظه تولد پست، درجه سوم و نا انسان اعلام میکند را ننگ میدانیم. اگر انسان عزیز و شریف است به این دلیل است که نیمی از آن زن است.
از امروز تا ۸ مارس را باید به ماه زن، ماه آزادی و برابری، ماه روشنگری در باره ستم بر زن چه در جامعه و چه در خانواده، و ماه محکومیت ستمکار تبدیل کرد.