کمونیست هفتگی: اطلاعیه حزب اعلام کرده است که کنگره آتی حزب حکمتیست علنی برگزار خواهد شد. دلیل علنی بودن این کنگره چیست؟ با توجه به این که دو کنگره قبلی علنی نبود، آیا سیاست حزب در مورد برگزاری کنگره ها تغییر کرده است، یا تشکیلات حزب دستخوش دگرگونی بخصوصی شده است، و یا شرایط سیاسی امروز علنی بودن کنگره را ایجاب کرده است؟
کورش مدرسی: سیاست حزب در مورد برگزاری کنگرهایش تغییر نکرده است. یک حزب مخفی در ایران نمیتواند، بطور روتین، کنگره هایش را علنی برگزار کند. در این مورد خاص، دلیل برگزاری علنی کنگره سیاسی است. و این تصمیم کاملا موردی و استثنائی بوده است.
همانطور که در اطلاعیه حزب آمده است، تحولات اخیر سیاسی در ایران و همنیطور تمرکز شدید دستگاه های اطلاعاتی جمهوری اسلامی و جنگ روانی که حکومت ایران علیه حزب ما براه انداخته است، طی دو سال گذشته، موقعیت ویژه ای بوجود آورده است که برگزاری علنی کنگره را مطلوب میکند.
جمهوری اسلامی تلاش کرده است تا با تمرکز دستگاه های اطلاعاتیش بر روی حزب ما و فعالین آن، و با براه انداختن جنگ روانی و پخش شایعات در مورد حزب ما، فضای ارعابی در ایران ایجاد کند. بعلاوه تحولات اخیر ایران و موضع متمایز حزب حکمتیست، سمپاتی ها، آنتی پاتی ها و کنجکاوی های زیادی را حول حزب شکل داده است.
کنگره علنی امکانی را فراهم میکند تا از یک طرف ارعاب جمهوری اسلامی پاسخی بگیرد و از طرف دیگر فرصتی فراهم شود تا کسانی که علاقمند هستند بتوانند رهبران و فعالین حزب مقیم خارج کشور را ملاقات کنند، بر آنها تاثیر بگذارند و تاثیر بگیرند. انعکاس مباحث و جدل های کنگره میتواند توجه رهبران و فعالین کمونیست در طبقه کارگر را بیشتر به حزب جلب کند. کنگره علنی تلاشی است تا در سطح وسیعتری جنبش کارگری در مقابل کل جنبش بورژوائی، خود آگاه تر و برجسته تر ظاهر شود.
طبعا برگزاری کنگره علنی، چه در رابطه با نمایندگی تشکیلات ما در ایران و چه در ارتباط با بحث هائی که کنگره باید به آنها به پردازد، محدودیت ها و مشکلاتی را ایجاد میکند که سعی داریم، حتی المکان، به شیوه های دیگر آن را جبران کنیم.
کمونیست هفتگی: با توجه به مسئله اینترپل، که ما اخبار آن را در شماره های مختلف کمونیست منعکس کرده ایم، آیا علنی بودن کنگره، بطور مستقیم یا غیر مستقیم خطری متوجه این حزب و شرکت کنندگان در کنگره نخواهد کرد؟
کورش مدرسی: پروژه اینترپل، که از طرف دستگاه اطلاعاتی جمهوری اسلامی نام "جهاد حقوقی" بر آن گذاشته شده است، بطور واقعی در خارج کشور، و بویژه در اروپا و آمریکا بردی ندارد. با این وجود ما چه از نظر امنیتی در محل و چه از نظر انعکاس هویت کسانی که در این کنگره شرکت میکنند، اقدامات لازم را خواهیم کرد تا کمترین تهدیدی متوجه کسی نشود. تامین امنیت شرکت کنندگان در کنگره اولویت مطلق ماست. ما اطمینان میدهیم که دست جمهوری اسلامی در این زمنیه بسیار کوتاه تر از آن است که بتواند کمترین مانور امنیتی – اطلاعاتی در مورد کنگره علنی ما براه اندازد.
کمونیست هفتگی: انتظارتان از این کنگره چیست؟ با چه شاخصی میتوان موفقیت آن را اندازه گرفت؟
کورش مدرسی: موفقیت کنگره میتواند شاخص های متعددی داشته باشد. اولین شاخص این است که رهبری حزب بتواند این کنگره را نه تنها به عنوان یک ابراز وجود علنی قدرتمند، بلکه به عنوانی اجلاسی که مهمترین مسائل سیاسی ایران و فعالیت حزب را مورد بررسی قرار میدهد و اسناد لازم را به تصویب میرساند، برگزار کند. کنگره برای ما تنها نمایش قدرت نیست. مجمع هم نظری نمایندگان و تصمیم گیری در مورد مبرم ترین مسائل انقلاب کارگری در ایران است. این هدف به هیچ وجه نباید به دلیل علنیت کنگره مخدوش شود.
در همین رابطه رهبری حزب تلاش دارد که بیشترین امکان بحث و تبادل نظر را پیش از کنگره و از طریق مکانیسم های تشکیلاتی، و بویژه از طریق کمیته های حزبی، برای تشکیلات ها فراهم کند. بخش زیادی از آنچه که در کنگره های روتین غیر علنی میتوانست در سالن کنگره انجام شود، اینجا باید در پلنوم کمیته مرکزی و در جلسات کمیته ها انجام شود تا همه نمایندگان بتوانند با آمادگی در این کنگره شرکت کنند. برای رهبری ما تدارک مضمونی کنگره وظایف زیادی را پیش پا میگذارد.
شاخص دیگر درجه شرکت میهمانان در کنگره است. گرچه ما فضای محدودی داریم و تعداد صندلی برای میهمانان محدود است. اما تلاش برای تشویق تعداد هرچه بیشتری از میهمانان برای شرکت در کنگره، یک جنبه مهم تدارک کنگره است. رسیدن به این هدف پیش از هر چیز فضای ارعاب جمهوری اسلامی را خنثی میکند.
و بالاخره فضای کنگره و فراهم آوردن امکان تبادل نظر سالم و سازنده میان نمایندگان و میهمانان، تاثیر گذاشتن و تاثیر گرفتن، چه در جلسات کنگره و چه در تماس های میان افراد در خارج جلسات، بخصوص قبل و بعد از کنگره از طریق ارتباط با رهبران و فعالین کمونیست در طبقه کارگر، و تبادل نظر در مورد مبرم ترین مسائل جنبش طبقه کارگر را باید از جمله این اهداف و شاخص ها به حساب آورد.
کمونیست هفتگی: برخی معتقدند که عروج جنبش سبز و رفتن بخش اعظم اپوزیسیون به دنبال آن، توجه به آلترناتیو کمونیستی در جامعه ایران، برنامه ها و کنگره ها و نشست های آن، را تضعیف کرده است؟ آیا حقیقتی در این ادعا هست؟
کورش مدرسی: دقیقا متوجه سوال تان نیستم. ملحق شدن تقریبا کل احزاب و جریاناتی که به خود چپ میگویند به جنبش سبز یا جاری یا توده ای اخیر و تفاوت های ما با آنها خود یکی از موضوعات مهم این کنگره است.
اما این تفاوت ها درست بر سر آلترناتیو کمونیستی و کارگری در جامعه ایران است. در نتیجه، حتی از این سر، تمرکز بحث های کنگره بطور اخص بر ضرورت فوری انقلاب کارگری و چگونگی تدارک عملی آن خواهد بود.
رفتن چپ، یا کمونیسم بورژوائی، به دنبال بستر اصلی بورژوازی از یک طرف فضا را پلاریزه کرده است. بطور اخص طبقه کارگر و حزب ما را در مقابل کل بورژوازی، از بستر اصلی آن تا کمونیسم بورژوائی، برجسته کرده است.
از طرف دیگر الحاق تمام و کمال این کمونیسم بورژوائی به ضد انقلاب بورژوائی فضای محدود تری را برای هر نوع انقلابی گری عمیق به وجود آورده است. در این رویداد ها بورژوازی ناراضی ایران، بخصوص آنچه که نام اپوزیسیون را بر خود نهاده، فضا را بر انقلابی گری کارگری تنگ کرد و بخش مهمی از جمعیت جوانان انقلابی و جنبش رهائی زن را که میتوانند به دنبال طبقه کارگر برای سرنگونی جمهوری اسلامی و تضمین آزادی و برابری جلب شوند را به آلترناتیو بورژوائی جلب کرد. اینها همه طبقه ما و انقلاب ما را در موقعیت ضعیف تری قرار داده است.
اما موج برگشت فی الحال شروع شده است. نمود های آن را بخصوص در تحرکات درونی طبقه کارگر حول اول مه و در مبارزات جاری طبقه کارگر و همچنین در شکستن توهم و یا ایجاد سوال در صفوف توده جوانان و زنان انقلابی را میتواند دید که به همت کمونیست ها طبقه کارگر، و بخصوص حزب حکمتسیت، میتواند تماما علیه بورژوازی در پوزیسیون یا اپوزیسیون برگردد.
طبعا تحقق این روند نیازمند تلاش بسیار گسترده در عرصه سیاسی، فکری، فرهنگی و تشکیلاتی است. کنگره ما هم در همین متن باید قرار گیرد و با همین معیار باید ارزیابی شود.