ضرورت متشکل شدن پناهندگان ایرانى امری عاجل است. فشار برای بازگرداندن متقاضیان پناهندگى روزبروز افزایش میابد، دیگر کشورهای مدعى دفاع از حقوق پناهندگان هم دارند درها را میبندد و امروز علنا در سوئد هم پناهندگان را در کشتى های از کار افتاده اسکان میدهند. گوئى مدل رفتار با پناهندگان ویتنامى در هنگ کنگ دارد مدل جهانى رفتار با پناهنده میشود. پاکستان آشکارا در توافق با جمهوری اسلامى فعالین شورای پناهندگان ایرانى را به زندان مى اندازد و با تحویل فعالین سیاسى علیه جمهوری اسلامى به این رژیم توافق کرده است. ترکیه و سرنوشت پناهندگان در آن برای همگان روشن است. آلمان رسما دارد پناهنده را همچون زندانیان جنگى اسکان میدهد. فرانسه آنچنان زندگى را بر پناهنده دشوار و ناممکن ساخته است که بسیاری ترجیح میدهند دور آن را خط بکشندو...
پناهنده ای که تقاضای پناهندگیش پذیرفته شده تازه خوان اول را پشت سر گذاشته است. از جهنم جمهوری اسلامى فرار کرده و بهرحال زندگى امن تری را در مقابل خود دارد. اما او رسما انسان و مقیم درجه دوم این ممالک است، با همه عواقب آن. تنها در مقابل دولت هائى که رسما او را به لحاظ اشتغال، زندگى اجتماعى، مسکن، زندگى خانوادگى، تحصیل، و بهره مندی از امکانات این جوامع تبعه درجه دوم اعلام میکنند. پناهنده بجای شریک شدن در ایجاد و بهره مندی از پیشرفت های مادی و معنوی انسان آخر قرن بیستم، به عنوان عنصر حاشیه ای جامعه شناخته میشود حتى این امر را به خود او هم مى قبولانند.
در مقابل همه اینها چه از جانب خود پناهنده و چه از جانب انسانهای شریف و آزاده این جوامع، اعتراض و مقاومت هم بوده و هست. مقاومت و اعتراض از جانب پناهنده اشکال مختلفى بخود گرفته است. عصیان واعتراض فردی و تشکل محلى با هدف تخفیف این یا آن جنبه از فشار.
عصیان و اعتراض فردی، خراب کردن دق دلى خود بر هر کس که دم دست باشد، صدمه زدن به اموال عمومى، بلند کردن جنس از فروشگاهها، کلاه گذاشتن سر این یا آن اداره و دستگاه دولتى و دست آخر پناه بردن به الکل و مخدر برای بفراموشى سپردن واقعیات و "صفا کردن" در رویا و خلسه، تراشیدن اعتماد به نفس با پناه بردن به عرق و علقه های ایرانى گری و تحقیر اروپائى و فرهنگ اروپا و غیره، که کمابیش باآن آشنا هستید. روز به روز روشن تر میشود که اعتراض به سیستمى که ما را در این وضع قرار میدهد و مقاومت در مقابل ناملایماتى که بر ما تحمیل میشود، به این شیوه ها بیهوده است. اینها نه تنها موئى از خرس نمیکند بلکه بعکس غالبا فشار ناشى از عواقب این کارها را بر دوش خود ما و یا مردم کارگر و شریفى که اتفاقا در تحمل بسیاری از این مشقات با ما شریک اند میاندازد. بعلاوه ابزاری بدست صاحبان قدرت و جریانات راسیستى میدهد که حقانیت ما را در چشم کسانى که در این مبارزه همسنگر و متحد ما هستند، از میان ببرند.
بسیاری از پناهندگان ایرانى بدرست راه را در متشکل شدن یافته اند. این تشکل ها غالبا هم برخى از فشارهای وارده به پناهندگان را به نیروی خود آنها تخفیف میدهند و از این لحاظ ارزشمند و گرامى هستند. اما این تشکل ها غالبا محلى و در محدوده کوچکى عمل میکنند و متاسفانه دربسیاری از اوقات در عمل راه چاره را در کشیدن دیوار فرهنگى بدور پناهنده ایرانى و یا درست کردن سنگر ملى در مقابل جامعه ای که در آن زندگى میکنیم میابند. گویا قرار است که چهارشنبه سوری، شب یلدا، بزم ایرانى و... پناهنده را از وضع فعلى برهاند.
ما باید چون یک انسان در تمام ابعادش و با همه توقعات و انتظاراتش درمقابل این وضع متحد شویم و همه خواست هایمان را که خواست و حق همه انسانها میدانیم در مقابل این وضع بگذاریم و آنرا مطالبه کنیم. این بشکل محدود و محلى در قالب های تنگ فعلى امکان ندارد. آنچه که هیات موسس فدراسیون پناهندگان ایرانى طرح کرده فراخوانى است به متشکل شدن هم در ابعاد سراسری و هم فراتر از پوسته های تنگ فرهنگى، بعنوان انسانهائى که خود را با هیچکس نابرابر نمیدانند و خواستار لغو همه نابرابری های انسانى در مقابل انسانهائى است که گویا تنها جرمشان این است که سرکوب، اختناق، حاکمیت خرافه و جهل و تحقیر انسان را در کشور خود نپذیرفته اند و تحمل نکرده اند.
اگر با ما موافق اید، اگر میخواهید در راه متشکل کردن پناهندگان ایرانى و کمک به رفع درد و مرگ واقعى آنها فعالیت کنید، ما شما را به پیوستن به این حرکت فرامیخوانیم.
١ - اگر در شهر و کمپ تان چند نفری هستید که همگى میخواهید به این حرکت بپیوندید،
فورا دور هم جمع شوید، جمع یا هیات تدارک شورای شهر و یا کمپ تان را تشکیل دهید، مطابق توانتان آنچه را که در هر شماره نشریه همبستگى تحت عنوان "پیشنهاد میکنیم" نوشته شده عملى کنید و با ما تلفنى و یا از طریق نامه تماس بگیرید.آدرس و شماره تلفن ما در همبستگى اعلام شده است. ما بطرق مختلف از جمله اعزام مروج - سازمانده شما را در این امر یاری خواهیم کرد.
٢ - اگر در شهر یا کمپ تان کسى را نمیشناسید و یا تنها هستید،
میتوانید فعلا بعنوان عضو منفرد به ما به پیوندید. فرم تقاضائى را که در این شماره همبستگى هست را پر کرده و آنرا همراه حق عضویتى که تعیین شده برای ما بفرستید. میتوانید از هر نام و یا نام فامیلى که مایل باشید استفاده کنید، مشروطبر اینکه بطور ثابت در ارتباط با ما از این نام استفاده کنید. ما شما را مشترک همبستگى میکنیم، حضورا و یا با نامه و تلفن شما را در امری که در مقابلتان گذاشته اید یاری خواهیم کرد و با افزایش تعداد اعضای منفرد در شهر و یا کمپ تان، مروج - سازمانده ما برای متشکل کردن این حرکت به نزد شما اعزام خواهد شد.
٣ - اگر فى الحال شوراهائى را مطابق فراخوان و یا اهداف هیات موسس تشکیل داده اید،
از شما میخواهیم که رسما به حرکت ما بیوندید. با هیات موسس تماس بگیرید و رسما خواستار پیوستن به این حرکت و شرکت در کنگره موسس فدراسیون پناهندگان ایرانى شوید. هیات موسس شوراها و تشکل هائى را که در چهارچوب اهداف خود بداند رسما اعلام خواهد کرد، و آنها را به کنگره موسس فراخواهد خواند.
٤ - اگر در تشکل های دیگر مربوط به پناهندگان فعال هستید و یا چنین تشکل هائى رابوجود آورده اید،
از شما میخواهیم که اسناد هیات موسس را در اختیار اعضای تشکل تان قرار دهید ومسئله پیوستن به این حرکت را در نزدیکترین مجمع عمومى تشکل تان طرح کنید و بخواهید که این مسئله در دستور کار این مجمع و یا جلسه مجمع عمومى معینى قرار گیرد. در صورتیکه با این امر موافقت شود و مجمع عمومى بپذیرد هیات موسس میتواند فردی را از جانب خود برای ادای توضیحات بیشتر به جلسه فوق الذکر مجمع عمومى بفرستد. در صورتیکه مجمع عمومى پیوستن به حرکت ما را تصویب کند، هیات موسس در چهارچوب آنچه که در بند ٣ توضیح داده شد، تشکل شما را به کنگره موسس دعوت خواهد کرد. اگر پیوستن به حرکت ما تصویب نشد و یا مجمع عمومى اساسا حاض به بحث در باره آن نشد، میتوانید همکاریتان را با ما در یکى از چهارچوب های فوق الذکر ادامه دهید. در هر حال با ما تماس بگیرید میتوانیم مشکلات را با هم از پیش پا برداریم.
دستتان را میفشاریم و برایتان آرزوی پیروزی داریم. منتظر تماس شما هستیم!
ژانویه ۱۹۹۰ بدون امضا در نشریه همبستگی ارگان فدراسیون شوراهای پناهندگان ایرانی منتشر شده است