روز پنجشنبه ٤ ژوئيه ٢٠٠٢ (١٣ تير ماه١٣٨١)، ساعت ٦ و ٣٥ دقيقه بعد از ظهر، قلب منصور حکمت (ژوبين رازانى) بنيانگذار و رهبر حزب کمونيست کارگرى ايران و بزرگترين مارکسيست معاصر از حرکت ايستاد. منصور حکمت بعد از جدالى کوتاه با بيمارى سرطان، در آرامش کامل در حالى .که خانواده او در کنارش بودند براى هميشه بخواب رفت.
از دست دادن ژوبين براى جنبش آزاد خواهى و برابرى طلبى، براى جنبش سوسياليستى، براى آرمان کمونيسم کارگرى و براى انسانيت ضايعه‌اى جبران ناپذير است. منصور حکمت در دوره کوتاه زندگى سياسيش قطب آزادى خواهى و راديکاليسم کمونيستى در فضاى سياسى ايران بود. درافزوده‌هاى او به تئورى مارکسيسم عميقا انقلابى و انسانى و کاربست زنده اين ايده اساسى فلسفه مارکس بود که آينده صفحه نوشته نشده‌ايست که انسانهاى زنده امروز .ميتوانند با چشم باز آنرا بنويسند، اراده انسان تاريخ را ميسازد. مارکسيسم در سطح جهان بزرگترين متفکر خود را از دست داد.
اما بعلاوه براى ما که افتخار و شانس آشنائى و کار باو را يافتيم صميميترين دوست و شريفترين انسانى که ميتوان بود را از دست داديم.
از جانب همه اعضا و دوستداران حزب کمونيست کارگرى ايران آذر ماجدى عزيز و فرزندانش را ميبوسم. ميدانم هيچ کلامى و هيچ اقدامى درد از دست .دادن ژوبين را کم نميکند. اما جاى آنها در آغوش همه ماست و همه ما با آنها هستيم.
قلب منصور حکمت (ژوبين) از حرکت ايستاد اما منصور حکمت نمرده است. منصور حکمت با افکارش و با آرمانش همچنان چهره يکتاى جنبش .سوسياليستى و مارکسيستى باقى خواهد ماند.
زنده باد سوسياليسم
زنده باد منصور حکمت
کورش مدرسى
رئيس دفتر سياسى حزب کمونيست کارگرى ايران
٤ ژوئيه ٢٠٠٢