رفقا!
امسال فشار و تهديدات پليسي و جارو جنجال هفته ضدکارگري خانه کارگر، اين عامل دولت- کارفرما، نتوانست بر صداي حق خواهي و آزادي خواهي کارگران در اول مه سايه بيندازد. در اين رويارويي و صف بندي طبقاتي، اول مه کارگري و سوسياليستي برنده شد. صداي کارگر امسال رساتر، روشن تر و راديکال تر در جامعه ايران پيچيد. پيام طبقه کارگر و نمايندگانش به جامعه، لغو استثمار انسان توسط انسان و پايان بي عدالتيها و ايجاد جامعه اي آزاد و برابر فارغ از رنگ و نژاد و مليت و زبان و فرهنگ و مذهب بود.
اول مه امسال، صداي کارگر و پيام کارگر مرزهاي کارخانه و جامعه و دانشگاه را در نورديد و در همه جا پيچيد. همبستگي کارگر – دانشجو را عملي کرد، ياد جانباختگان راه آزادي و سوسياليم وبرابري را گرامي داشت و با سرود انترناسيونال سمبل همبستگي بين المللي طبقه کارگر در هم آميخت. روزهاي مه، لحظات با شکوه وهيجان انگيزي براي همه انسانهاي جامعه ما و نشانه عروج طبقه کارگر به صحنه جدال سياسي و طبقاتي و براي آزادي و برابري است!
روزهاي مه ۸۴ تنها گوشه اي از نمايش قدرت و ابراز وجود طبقه ما و تنها بخشي از صداي عظيم ميليوني کارگر و تنها جزيي از کل حضور و برنامه کارگر براي آينده جامعه ايران بود. تنها روزنه اي است که به روي اين غول سرنوشت ساز جامعه باز شده است. با به ميدان آمدن کل اين نيرو نه تنها شرايط غيرانساني و فلاکتبار اقتصادي، سياسي و فرهنگي کنوني که به جامعه و طبقه ما تحميل شده است خاتمه مييايد، بلکه درب دنياي بهتري را به روي کل جامعه ميگشايد.
رفقا!
شما پيشقراولان اين صف قدرتمند و ميليوني در ميان کارگران، در دانشگاهها و در ميان زنان و جوانان هستيد.
درود بر شما
کورش مدرسي
٢ مه ٢٠٠٥ (١٢ ارديبهشت ٨٤)